Μια εικόνα 1000 λέξεις
"Mantovano Volante"
Parco del Valentino (Torino) Coppa Andrea Brezzi, 3 Σεπτεμβρίου 1946
Σπασμένο τιμόνι για τον “Mantovano Volante”...
Aποκολλήθηκε από τον άξονά του κατά την διάρκεια του αγώνα o μεγάλος Tazio Nuvolari κρατά το σπασμένο τιμόνι στο ένα χέρι και με το άλλο "κουμαντάρει" την Cisitalia D46 από τη σπασμένη βάση του άξονα για αρκετούς γύρους μέχρι τελικά να καταλήξει στα pits για επισκευή και τελικά να καταφέρει να τερματίσει. Η εικόνα αυτή είναι μία από τις σπουδαιότερες εικόνες της αυτοκίνησης και ιδιαίτερα αγαπητή σε όλους όσους λατρεύουν την ταχύτητα και τους αγώνες!
Όσο και να θέλω να μην επεκταθώ και να παραμείνω στο φωτογραφικό αυτό ντοκουμέντο καθώς έχουν γραφτεί βιβλία για τα κατορθώματα του μεγάλου οδηγού και για τη μεγάλη του προσωπικότητα που σφράγισε μια εποχή πριν την Formula 1.
Όλοι γνώριζαν τη μεγάλη του επιθυμία αφού γεύτηκε την παγκόσμια καταξίωση στα πολλά χρόνια που αγωνίστηκε,να πεθάνει οδηγώντας και παρόλο ότι αρρώστησε από χρόνια εισπνοή καυσαερίων τελικά πέθανε στο κρεβάτι του το ξημέρωμα της 11ης
Αυγούστου 1953 από καρδιοπάθεια και τελικό επεισόδιο βρογχοπνευμονίας.
Η επιθυμία του να ταφεί φορώντας την αγωνιστική του στολή δηλαδή την κίτρινη μπλούζα με το μονόγραμμα ΤΝ και το γαλάζιο παντελόνι είναι χαρακτηριστική της αφοσίωσης του στο άθλημα.
50.000 κόσμος του είπε το στερνό αντίο ανάμεσα τους παλιοί και νέοι αγωνιζόμενοι αγκαλιασμένοι με το πλήθος των θαυμαστών του "Ιπτάμενου Μαντοβάνου",ο ίδιος ο Enzo Ferrari αναφέρει σε δηλώσεις του ότι όταν έμαθε για το θάνατο του Tazio και έσπευσε στην Μάντοβα για να παραστεί στην κηδεία του "Μεγάλου των Μεγάλων" περιπλανήθηκε στους δρόμους της πόλης σαστισμένος μη μπορώντας να βρει το σπίτι του,χαρακτηριστικά περιγράφει..."σταμάτησα μετά από περιπλάνηση στους δρόμους της πόλης σε ένα εργαστήριο σιδηρουργίας για να ρωτήσω για το σπίτι του Tazio και ένας εργάτης βγήκε χωρίς να μου απαντήσει αρχικά θέλοντας πρώτα να περιεργαστεί το αυτοκίνητο μου και στάθηκε στις πινακίδες μου (Μόντενα) κατέβασε το κεφάλι του λυπημένος και μου έκανε μια θερμή χειραψία λέγοντας μου τα εξής.."Σας ευχαριστούμε κύριε που ήρθατε....άνθρωπος σαν κι αυτόν δεν θα γεννηθεί ξανά"
TAZIO NUVOLARI 16/11/1892 - 11/08/1953