Ήταν η 3η χρονιά που αναβιώνει ο ιστορικός αγώνας εις μνήμην της τελευταίας νικητήριας κούρσας του μέγιστου Tazio Nuvolari που πραγματοποιήθηκε εκεί το 1950.

Αυτή τη χρονιά τα τιμώμενα πρόσωπα ήταν πολλά με κυριότερο απ' όλα αυτό του Sandro Munari, σαν δίδυμο με τους Mario Mannucci και Silvio Maiga είχαν αφήσει το στίγμα τους την δεκαετία του '70. Είναι ιδιαίτερα αγαπητός επειδή καθιερώθηκε σαν οδηγός της Lancia και έχει πολλούς θαυμαστές σ΄ όλον τον κόσμο όπως και στην Ελλάδα φυσικά. Lancia Fulvia HF, Lancia Stratos HF, Fiat 131 Abarth, Dodge Ramcharger, Porsche 911 SC, Alfa Romeo GTV6 και Toyota Celica Twincam Turbo ήταν τα αυτοκίνητα που οδήγησε ο μεγάλος Βενετός οδηγός στα χρόνια της καριέρας του με μεγάλους τίτλους. Έχει αγωνιστεί και με ένα ιδιαίτερο αυτοκίνητο την Lancia Fulvia Barchetta F&M δίδυμο με τον Rauno Aaltonen το 1969 και κατέλαβε την 9η θέση γενικής στο Targa Florio με διακρίσεις και στο Mugello (5η) και στο Nürburgring (27η). Αυτό το αυτοκίνητο ήταν εκεί για να του θυμίσει μνήμες από το ένδοξο παρελθόν.

Άλλα μεγάλα ονόματα που παραβρέθηκαν και η αποκλειστική μου παρέα γι αυτές τις 5 ημέρες ήταν ο θρύλος Carlo Facetti, η Anna Cambiaghi η Ariella Mannucci  η σύζυγος του μεγάλου Carlo Abarth, Anneliese Abarth και αφήνω τελευταίους τους ήρωες των παιδικών μου χρόνων Nino Vaccarella και Jean Guichet.

Αν ξεκινήσω να γράφω για την ιστορία του καθένα θα χρειαστεί να γράφω για χρόνια μιας και γι αυτά τα ονόματα μπορούν και έχουν γραφτεί βιβλία. Η οργάνωση είχε προνοήσει δείπνο μεταξύ μας για να γνωριστούμε και να αποκτήσουμε οικειότητα μεταξύ μας κάτι που αποδείχθηκε πολύ χρήσιμο ιδιαίτερα για μένα,ευχαριστώ την Anna Cambiaghi που ανέλαβε τον ρόλο του μεταφραστή και με βοήθησε πολύ όλες αυτές τις ημέρες στο Παλέρμο. Τρομερή οδηγός με ιστορία παραμένει το ίδιο δυναμική και σήμερα σαν να μην πέρασε ο χρόνος από πάνω της. Όσο για την Anneliese Abarth είχαμε την ευκαιρία όλες αυτές τις ημέρες να μιλήσουμε για το Abarth Foundation που έχει ιδρύσει με σκοπό να διατηρήσει ζωντανή τη μνήμη του συζύγου της Carlo.

​

Αυτή η προνομιούχος παρέα μου για 5 μέρες είχε και έναν ακόμα καλεσμένο τον Ed Heuvink που έγραψε το πολύ ωραίο βιβλίο για το Targa Florio, ενώ έχει επίσης γράψει βιβλία για την Scuderia Filipinetti, τον Jo Siffert, τις 24 ώρες του ΛεΜαν του 2002, τον Jacky Ickx κλπ.
Το πρόγραμμα περιλάμβανε εκτός από την ιστορική ανάβαση στο Monte Pellegrino δοκιμασία στην ιστορική πίστα της Pergusa και Concours d Elegance στην αφετηρία των αγώνων στο Παλέρμο στις εγκαταστάσεις της Motor Village που ήταν και ο κύριος χορηγός της εκδήλωσης. Η Motor Village είναι αντιπροσωπεία αυτοκινήτων Alfa Romeo, Abarth, Lancia, Jeep, ενώ στον ιδιαίτερο χώρο της λειτουργεί και ένα είδος μουσείου με απίστευτα αυτοκίνητα από την αρχή της δεκαετίας του 1920 και μετά. Αξίζει να αναφέρω την Lancia Augusta που έτρεξε στο Targa Florio του 1934, μια Aurelia B20 GT Coupe και μια S4 Stradale - όλα σε υπέρ-άριστη κατάσταση. Πολλές ιστορικές Alfa Romeo GT Veloce, Giulietta Sprint Zagato και την Alfa Romeo T33/3 του Nino Vaccarella και μυθικά Abarth, όπως το Record Monza κλπ.

Ο χώρος ονειρικός και στιλιστικά προσεγμένος σε μαγεύει και δεν σου κάνει καρδιά να τον αποχωριστείς. Ακόμα και αν έξω στην ράμπα εκκίνησης σε περιμένουν περισσότερα από 130 ονειρεμένα κλασσικά αυτοκίνητα για να απογειώσουν τις αισθήσεις σου. Ακόμα και ο κατάλογος των αυτοκίνητων που συμμετείχαν να αναφερθεί είναι ίσως υπερβολικός και κουραστικός,σημασία έχει η αύρα που σου αφήνουν περνώντας από δίπλα σου καθώς έχεις την ευκαιρία να τα χαϊδέψεις λιγάκι!

Ξαναστρέφω την προσοχή σας στην πρώτη μέρα του Monte Pellegrino Historics και στην πίστα της Pergusa που ήρθαν τα πιο σπορ αυτοκίνητα καθώς και τα απολύτως αγωνιστικά. Ανάμεσα τους μια γνήσια Porsche 910 που έχει αφήσει εποχή και σε Ιταλικό έδαφος και αλλά πολλά όπως,Osella PA21 Alfa Romeo, Simca Abarth 2000, Tecno K250 Ducati, Chevron BMW B16, McLaren-Trojan M8D-R, GISA Alfa Romeo 3000, Ferrari, Jaguar, Triumph και πολλά άλλα. Η δική μου εμπειρία την πίστα ήταν με μία από τις τρεις συνολικά Lancia Stratos που συμμετείχαν στον μη ανταγωνιστικού χαρακτήρα αγώνα. Εμπειρία ανεπανάληπτη με πολύ καλό οδηγό τον ιδιοκτήτη Massimo Leone να ξεδιπλώνει τις αρετές του μυθικού πλάσματος του λέγεται Lancia Stratos. Ακόμα ο ήχος είναι κολλημένος στ' αφτιά μου καθώς περνάμε πετώντας πάνω από τα kerbs. Επίσης ένα αυτοκίνητο που αν είσαι alfisti δεν μπορεί να μην το έχεις ονειρευτεί είναι η T33, πόσο μάλλον όταν έχεις δίπλα σου την έκδοση 33 Coda Lounga - πιο γνωστή σαν Daytona longtail. Την στιγμή που η ευγενέστατη οικογένεια, μου την παραχώρησε για μια σύντομη εμπειρία ένιωσα ότι δεν υπάρχει πλέον κάτι άλλο να με συγκινήσει.

​

Αφού τα αυτοκίνητα είχαν την ευκαιρία να οδηγηθούν στο όριο τους (μια πολύ έξυπνη κίνηση από τους διοργανωτές να βάλουν και εμπειρία σε πίστα σε ένα τέτοιο event) ξεκίνησαν για το ταξίδι τους πίσω στο Παλέρμο, την έδρα δηλαδή της εκδήλωσης.

Η μικρή και μόνο στον αριθμό παρέα μας δεν έφυγε από την περιοχή και φιλοξενήθηκε σε όμορφο ξενοδοχείο με την θέα της πίστας μπροστά μας! Στη μέση τις πίστας της Pergusa υπάρχει λίμνη και αξίζει να ανατρέξετε στο διαδίκτυο και να δείτε πόσο όμορφη και τι σωστά δομημένη είναι. Το προεδρείο της πίστας είχε οργανώσει μια πολύ συγκινητική εκδήλωση για τα ιδιαιτέρως σημαντικά πρόσωπα που είχα δίπλα μου για λίγες ημέρες και όλα τελείωσαν κάτω από τα χειροκροτήματα των καλεσμένων για την προσφορά αυτών των ανθρώπων στην αυτοκίνηση και το σημαντικότερο απ' όλα κατά την ταπεινή μου άποψη είναι να τους βραβεύεις όσο είναι γεροί και έχουν την ζωντάνια να το απολαύσουν, όπως σωστά το οργάνωσαν οι διοργανωτές και φίλοι μου πλέον όλοι - Enzo Manzo, Daniele Spataro και Salvo Manuli.

​

Την επόμενη ημέρα και με παρέα στο διπλανό μου κάθισμα τον Carlo Facetti πατήσαμε τα ιερά χώματα το Targa Florio και τα μάτια του έλαμψαν από τις πάμπολλες μνήμες που έχει να θυμάται από τις συμμετοχές του σ΄αυτόν τον ιδιαίτερο αγώνα. Συζητήσαμε ανοιχτά για τον κόπο,τις θυσίες τα παραλειπόμενα όλων αυτών των συμμετοχών και η αίσθηση που μου άφησε είναι ότι όσος χρόνος και να περάσει οι μνήμες είναι βαθιά ριζωμένες μέσα του, ακόμα και το ατύχημα με την Alfa Romeo TZ1 στη συγκεκριμένη πίστα της Pergusa ήταν πλέον μια “ευχάριστη” ανάμνηση. Πολλοί τον γνωρίζουν με την ιδιότητα του μηχανικού όμως έχει μεγάλη καριέρα με τίτλους στο ενεργητικό του και έχει οδηγήσει μυθικά αυτοκίνητα όπως η Ferrari 250 GTO. Στην ερώτησή μου ποιο αυτοκίνητο θα επέλεγε να οδηγήσει αν ξαναγυρνούσε τον χρόνο πίσω και είχε απολύτως μόνο μια επιλογή η απάντηση του ήταν Alfa Romeo GTAm - τι άλλο!

Στον ιστορικό χώρο της εκκίνησης έχει γίνει μια όμορφη και διακριτική προσπάθεια ανέγερσης μουσείου με όνομα Floriopolis Natural Museum και ο φίλος Nuccio Salemi έχει δώσει τον δικό του αγώνα να στηθεί σωστά όλη αυτή η προσπάθεια. Τόσες μνήμες που στ' αλήθεια μπορούν να χωρέσουν; Είναι κι αυτό ένα μεγάλο ερώτημα όμως για όλα υπάρχουν ιδέες για να πραγματοποιηθούν σωστά και υπεύθυνα. Μεγάλη μου τιμή (καθώς δεν είναι ακόμα έτοιμο για το κοινό το μουσείο) να βάλω με ενθουσιασμό και την δική μου υπογραφή στον φρεσκοβαμμένο τοίχο της αίθουσας υποδοχής μαζί με τα τιμώμενα πρόσωπα του Monte Pellegrino Historics 2015. Οι εκπλήξεις διαδέχονται η μία την άλλη και σε μεταγενέστερο άρθρο μου θα κάνω αναφορά για αυτή τη σημαντική για μένα ημέρα.

Πίσω ξανά στη βάση μας και το φιλόξενο Παλέρμο καθώς είχαμε σε ειδική προβολή να δούμε την ταινία με τίτλο La Traiettoria Ideale που θα βγει σε λίγο καιρό για το κοινό στους κινηματογράφους, με θέμα την ζωή του Nino Vaccarella και ιδιαιτέρως τη σχέση που είχε με τον γιο του Giovanni Vaccarella και με στοιχεία της καθημερινότητας τους, δημιουργός της ο νεαρός Giovanni Totaro με την συνδρομή του ινστιτούτου κινηματογράφου της Σικελίας.

Ακολουθούν δύο γεμάτες δράση ημέρες με αναβάσεις στο Monte Pellegrino αφήνοντας τους θεατές εκστασιασμένους από τα ουρλιαχτά των κινητήρων και τους διαγωνιζόμενους να απολαμβάνουν την οδήγηση σε μια αρκετά δύσκολη ανάβαση με κλειστές στροφές, δύσβατο περιβάλλον γεμάτο κάκτους και υπέροχο τοπίο με το λιμάνι του Παλέρμο σε κοινή θέα...
Για τους λιγότερο γενναίους που δεν μπορούσαν να ανέβουν στο βουνό, το επί δύο ημέρες Concours d Elegance στο χώρο του Motor Village ήταν το καλύτερο δώρο για αυτούς και τις οικογένειες τους που ήθελαν να δουν όλα αυτά τα καλοσυντηρημένα ιστορικά αυτοκίνητα από κοντά!

Τα φαγητό ήταν εκπληκτικό με τα ζυμαρικά με θαλασσινά να έχουν την τιμητική τους, προσεγμένα ορεκτικά, ενδιαφέρουσες ετικέτες κρασιών τοπικών και μη και απίθανα γλυκά με αποκορύφωμα τα γνωστά σε όλους cannoli. Η περιποίηση η φιλοξενία και η οργάνωση ήταν σε βαθμό άριστο και ιδιαίτερα αυτό αποκτά πραγματικά μεγάλη αξία όταν η οργανωτές έχουν την ευθύνη της διαχείρισης ενός τόσο μεγάλου αριθμού συμμετεχόντων!

Την τελευταία ημέρα του Monte Pellegrino Historic φιλοξενηθήκαμε στο πανέμορφο Castello Utveggio επάνω στο βουνό με θέα όλο το Παλέρμο σε μια τελετή απονομής αναμνηστικών πάντα με την επιμέλεια ξεχωριστού γεύματος που όμοιο του δύσκολα μπορείς να συναντήσεις σε εκδήλωση κλασικών αυτοκίνητων και έχω την ωριμότητα και εμπειρία να το επισφραγίσω με απόλυτη σιγουριά.

Πέντε μέρες μ' αυτή την παρέα είχα την δυνατότητα να δω πως είναι και λίγο στην προσωπική τους ζωή όλοι αυτοί οι σπουδαίοι και με έκπληξη βρήκα ανθρώπους με χιούμορ, ζεστούς, με χαμηλό προφίλ χωρίς έπαρση και αδιαφορία.

​

Είναι παρήγορο να σε ρωτάνε και να ανησυχούν για την κατάσταση στην Ελλάδα,να ενδιαφέρονται για την προσωπική σου ζωή και να ψάχνουν τη δουλειά σου στο διαδίκτυο με ενδιαφέρον και όχι απλά για να περάσει ή ώρα. Αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με τ' όνομα τους στη χώρα μας μικρότερου βεληνεκούς προσωπικότητες του χώρου του αυτοκινήτου έχουν διαφορετικό πρόσωπο και στάση απέναντι σε εκείνους που εκπροσωπούν τον τύπο και τα μέσα κοινωνική δικτύωσης.

Ιδιαίτερα θα ήθελα να ευχαριστήσω τον προσωπικό μου φίλο Daniele Spataro για την πρόσκληση και για ότι όμορφο μου είχε επιφυλάξει σ' αυτή την θαυμάσια εκδήλωση του Monte Pellegrino Historic και αν πρέπει να βάλω τον δικό μου τίτλο αυτός δεν θα ήταν άλλος από τον "Festival of Speed alla Siciliana".

Τι μένει τελικά μετά από κάτι τόσο όμορφο; Η οδήγηση μιας μυθικής Alfa Romeo T 33 Le Mans - αξίας περίπου 1,1 εκ. ευρώ (όνειρο για κάθε alfista αλλά και κάθε εραστή των motorsports) ή βόλτα με τους νικητές του LeMans Nino Vaccarella και Jean Guichet για παγωτό αξίας 5 ευρώ; Αν έπρεπε να διαλέξω πριν την εκδήλωση θα διάλεγα το δεύτερο καθώς αυτό δεν το ζεις σε κανένα όνειρο, τώρα αν και τα δύο πραγματοποιούνται με λίγες μέρες διαφορά στην ίδια χώρα με τους ίδιους μοναδικούς και ζεστούς ανθρώπους δίπλα σου που σε ενθαρρύνουν και σε σέβονται για την δουλειά σου αλλά και σαν Έλληνα, τότε το χρέος σου είναι να πεις τουλάχιστον Grazie per amicizia!